Warkah Buat Sahabat (3)

Assalamualaikum dan salam rindu dari insan biasa ini.

Hai, awak! Si gula hati yang baharu menjengah ke dalam diari hidup saya.

Maaf kalau warkah saya pada kali ini mengganggu ketenteraman awak untuk belajar.

Awak,

Saya tahu saya banyak kelemahan.

Saya garang.

Suara kuat.

Suka merajuk.

Kuat nangis.

Makan banyak! (opsss...~)

Saya juga tahu yang awak;

Manja.

Baik hati.

Tulus.

Tapi awak sama ganaz je dengan saya!

Hehehe..~~ Kah~Kah~Kah... (gelak tak ikhlas!).

Awak,

Ingat tak awak pernah kata,

"Saya takde pun kawan baik kat sini,"

Awak tahu tak,

Bergetar jiwa saya masa tu.

Siapa saya pada awak?

Mungkin saya ini hanya insan biasa.

Saya redha.

Lama-kelamaan,

Saya bagaikan lupa sebaris ayat yang menjentik hati saya,

Dai hari ke hari,

Saya makin sayang dengan awak.

Saya sedar itu.

Kelu.

Keliru.

Sukar untuk luahkan kepada awak.

Sedarkah awak yang kita ada persamaan?

Harap awak sedar.

Apa pun kekurangan awak,

Saya terima dengan redha,

Sebab kalau ikhlas bersahabat,

Segala-galanya mengenai dirinya kita terima.

Perkara yang boleh diubah,

Dilakukan bersama-sama.

Awak,

Mungkin saya gadis paling aneh,

Suka manja dengan awak,

Suka bila awak pegang telinga saya,

Suka bila awak benarkan saya pegang lengan awak,

Suka bila awak jujur dengan saya.

Awak,

Saya bukan sahabat yang paling baik,

Tapi saya cuba berubah ke arah kebaikan,

Kerana kita janji nak ke jannah sama-sama, kan?

Awak,

Saya tak tahu sampai bila kita mampu bersama-sama,

Melangkah ke kafe,

Pergi usrah,

Menangis sama-sama,

Berkongsi katil yang kecil itu.

Andai satu hari nanti saya pergi dulu sebelum awak,

Sudi kiranya awak;

- bacakan Yasin untuk saya.

- beritahu si dia tentang rasa hati ini.

- maafkan salah silap saya sepanjang kita bersahabat.

Awak,

Maafkan saya.

Saya tak mampu jadi yang sempurna,

Atau sehebat sahabat idaman awak,

Ini adalah diri saya yang sebenar.